Dijabetes melitus (DM) je hronična bolest koju karakteriše skup metaboličkih oboljenja sa trajno visokim nivoom glikemije u krvi nastalim usled poremećaja sekrecije insulina iz beta-ćelija glave pankreasa, što je u najvećem broju slučajeva povezano sa ishemijskom bolešću srca, povišenim krvnim pritiskom, promenama na krvnim sudovima, kao i mnogim drugim komplikacijama kakve su neurološke, oftalmološke, bubrežne i u najvećem broju slučajeva psihološke promene.
Osnovni faktor rizika za razvijanje DM-a jeste nepravovremeno otkrivanje DM-a i kardiovaskularnih promena (KVS) gde dominiraju nestabilne vrednosti krvnog pritiska, povremeno nepravilan srčani ritam sa čestim sinusnim tahikardijama, ređe bradikardijama, a povremeno i vertikularnim ekstrasistolama.
U osnovi ovakvih kardioloških manifestacija stoje arteriosklerotične promene na krvnim sudovima koje su uvek evolutivnog tipa i posledica su povišenog nivoa glikemije koja obično traje dugo, nepravilno, neredovno, a ponekad se kasno dijagnostikuje. Takvo stanje je vrlo često udruženo sa povišenim lošim LDL holesterolom i sniženim dobrim HDL holesterolom u krvi.
Ovakve neadekvatno dijagnostikovane metaboličke promene nose sa sobom i veći rizik za razvoj težih kardiovaskularnih događaja upravo zbog toga što asiptomatski period često traje dugo i sam pacijent ne primećuje veće promene sve do momenta kada vrednost glikemije naglo postaje drastično visoka ili sa slučajnim uzorkom 11 mmol/l kada se javi evidentna klinička slika opšteg zamora, bledila kože, hladnog znoja, učestalog mokrenja, pojačane žeđi i pratećih kardiovaskularnih, neuroloških, nefroloških, digestivnih, psiholoških i drugih komplikacija.
Godine starosti su značajan faktor i sa njima se povećava procenat obolelih, ali se uočava i svakodnevno povećanje tog procenta u mlađim kategorijama sa veoma značajnim metaboličkim oboljenjima u opštoj populaciji, naročito u zemljama sa visokim tehničkim razvojem.
U ostalim faktorima rizika moramo istaći veoma karakterističan tip poligenetske prirode gde genski markeri ukazuju na povećan rizik od nastanka DM-a. Nasleđe je potreban ali i dovoljan uslov za nastanak bolesti (rizik za nastanak bolesti kod istovetnih blizanaca iznosi oko 35%).
U indukciji dijabetesa često se spominju virusne infekcije, ishrana, toksini, stres, pa čak i proteini kravljeg mleka koji mogu imati značaj u patogenezi dijabetesa. Svi statistički pokazatelji dokazuju svakodnevni porast obolelih od DM-a i KVS oboljenja, sa njihovom neraskidivom korelativnom vezom i sve većim prisustvom u mlađim populacijama u osnovnim školama i srednjoškolskim centrima. Imamo decu sa značajnim metaboličkim promenama. Upravo zbog toga, u osnovi svega stoji rana dijagnostika, adekvatna prevencija i metaboličkih i kardiovaskularnih oboljenja, koje su vrlo često i uzrok i posledica, ali uvek u korespondentnoj vezi.
U osnovi svih značajnih evropskih i svetskih studija do 2010. godine mogli bi za uspešnu primarnu prevenciju i lečenje izdvojiti suštinske faktore preventive:
- Fizička aktivnost od 30 min dnevno, negde i duže, usmerena na adekvatno kretanje od 3 km dnevno u pogodnim vremenskim uslovima
- Ishrana u kojoj dominira pet obroka voća i povrća, adekvatno bolesti, uz što češću primenu svežih morskih plodova
- Kontrola sistolnog krvnog pritiska koji mora biti manji od 140 mmHg
- Ukupni holesterol ispod 5 mmol i LDL holesterol manji od 3 mmol, trigliceridi manji od 2,3 mmol
- Bez nikotina i dokazanih toksičnih agenasa
- Zaštita od stresa
Floradijabet biljne kapi, u svom sastavu imaju biljke koje pored tradicionalne upotrebe, predstavljaju i naučno potvrđenu kombinaciju biljaka koje regulišu šećer u krvi.
Floradijabet kapi su 100% prirodni biljni preparat na bazi grčkog semena, pelina, artičoke i koprive, rađene sa organskim voćnim destilatom.
Floradijabet biljne kapi pored smanjenja, odnosno normalizacije nivoa šećera u krvi, pozitivno deluju na sve metaboličke procese u organizmu, pa se upotrebom ovih kapi istovremeno reguliše i nivo holesterola i masnih materija u krvi.
